خاضعین

لغت نامه دهخدا

خاضعین. [ ض ِ ] ( ع اِ ) ج ِ خاضع. لقبی است که بر طبق نامه تنسر در قدیم به ایرانیان می داده اند.

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی خَاضِعِینَ: خضوع کنندگان
معنی ظَلَّتْ: دائماً بود (در عبارت "فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِینَ "کلمه ظلت از ظل است که یکی از افعال ناقصه بوده که اسم و خبر میگیرد و در اینجا اسمش کلمه اعناقهم و خبرش خاضعین میباشد یعنی گردنهایشان دائماً خاضع می شود یا سربه زیر می شوند)
ریشه کلمه:
خضع (۲ بار)

پیشنهاد کاربران

بپرس