خاسف
لغت نامه دهخدا
خاسف. [ س ِ ] ( اِخ ) نام مرد افسانه ای است در یکی از داستانهای مجمل التواریخ و القصص : گویند که برهمن از کشتن چندان مردم پشیمانی خورد، گفت پرستیدن بر سر کوه بمردم کشتن بدل کردم ، پس روزی برهمنی نام وی خاسف بیامد، و او را پندها داد. برهمن گفتا همچنین است و من خود پشیمانم. اکنون این پادشاهی ترا دادم خاسف گفتا نه کار من است ،برهمن گفتا تو از من بپذیر و کسی بر آن گمار از دست خویش ، پس خدمت کننده ای بود نام او سوناق ، خاسف وی رابپادشاهی بنشاند. ( مجمل التواریخ و القصص ص 117 ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید