خازر. [ زِ ] ( اِخ ) ظاهراً نام مکانی بوده است در بغداد. صاحب مجمع الامثال میدانی این کلمه را جازَر ذکر کرده و میگوید بخط ازهری این کلمه خازر آمده است ویوم خازر جنگی بوده است که در خازر بین اهل عراق و ابراهیم بن الاشتر از یکسو با عبیداﷲبن زیاد و اهل شام از سوی دیگر درگیر شد و در این جنگ عبیداﷲبن زیاد کشته شد. ( مجمع الامثال میدانی چ تهران ص 769 ). در عقدالفرید ج 2 ص 241 آمده است : «علی بن ابی طالب رضی اﷲ عنه از جمله کسانی که نفی بلدشان نمود عبداﷲبن سبا بود که به ساباط تبعید شد و عبداﷲبن السوداء بود که بحازر فرستاده شد» محشی در ذیل صفحه از قول صاحب کتاب الفرق بین الفرق تبعیدگاه عبداﷲبن السوداء را مدائن می داند و در فهرست کتاب عقدالفرید جلد هشتم محشی در تردید است که حازر اصل است یا خازر. در عقدالفرید ج 4 ص 172 چنین آمده است : «فخرجوا و لزم عبیداﷲ یزید یرد مجلسه یطأعقبه ایاماً حتی رمی به معاویة الی البصرةوالیاً علیها، ثم لم تزل تو کسه افعاله حتی قتله اﷲ بخارز». در ج 5 عقدالفرید ص 167 در خبر مختاربن ابی عبید آمده است : عبداﷲبن الزبیر، ابراهیم بن محمدبن طلحه را امیر کوفه کرد و سپس او را معزول نمود و مختاربن ابی عبید را بدانجا گسیل داشت. از طرف دیگر عبدالملک هم عبیداﷲبن زیاد را بسوی کوفه فرستاد. چون خبر آمدن عبیداﷲبن زیاد به مختار رسید او ابراهیم بن الاشتر را با لشکری به پیش عبیداﷲبن زیاد روانه کرد و دو لشکر در خازر بهم رسیدند و عبیداﷲبن زیاد و حصین بن نمیرو ذوالکلاع و جماعتی از همراهان او کشته شدند و سر آنها به پیش عبداﷲبن الزبیر فرستاده شد. یاقوت در معجم البلدان خازر را نیاورده است و خارز دارد که در قبل گذشت. شاید این نام جازر باشد که در معجم البلدان آمده است و آن را قریه ای در نهروان از توابع بغداد ذکر می کند. رجوع به جارز شود. رجوع بماده قبل شود.
