خاره چسب ها جز نرم تنان شکم پای دریایی هستند و در راسته شکم پایان کشککی Patellogastropoda قرار دارند.
در خاره چسب ها پوسته ها مخروطی شکل و مسطح هستند.
آنها در سرتاسر ناحیه ساحلی زندگی می کنند و از منطقه بالای جزر و مدی تا قسمت های کم عمق ناحیه پایین جزر و مدی سواحل سنگی یافت می شوند، خاره چسب ها به طور معمول متصل به صخره ها هستند و در این گونه محلها یافت می شوند ( سواحل سنگی ) .
خاره چسب ها به صورت یک صفحه هایی یا یک برآمدگی بر روی سطح صخره ها دیده می شوند و خودشان را به صخره ها متصل می کنند.
اینها از یک ماده لزج پدالی و یک پای عضلانی استفاده می کنند که به اینها اجازه می دهد تا در برابر امواج شدید و همچنین در زمان جزر خودشان را در برابر خشک شدگی محافظت کنند.
خاره چسب ها از جلبک های موجود بر روی سطح صخره ها تغذیه می کنند و برای این کار از یک سوهانک Radula ( بخشی نوارمانند و کیتینی در دهان نرم تنان که دارای چندین ردیف دندان می باشد و برای جذب و خرد کردن غذا به کار می رود ) استفاده می کنند.
اغلب خاره چسب ها ۸ سانتیمتر طول دارند اما یک نوع خاره چسب در غرب مکزیک تا ۲۰ سانتیمتر رشد می کند.
خاره چسب در هاوایی به «اُپیهی» معروف بوده و به عنوان یک غذای لذیذ مورد توجه هستند.
خاره چسب ها از جمله معدود بی مهرگانی هستند که رفتار قلمروگرایی از خودشان نشان می دهند و میل به تجاوز دارند و دیگر موجودات را به وسیله گسترش خودشان به زور از قلمروشان به خارج می رانند.
در نتیجه اینها این آزادی عمل را دارند که جلبک های اطراف قلمروشان را مورد چرا قرار دهند، همچنین جایی که خاره چسب ها از جلبک ها استفاده تغذیه می کنند آن صخره یک حالت لخت به خود می گیرد که علت آن رشد دیگر موجودات نیز می تواند باشد.
خاره چسب ها توسط موجودات مختلفی شکار می شوند از جمله ستاره دریایی، پرندگان ساحلی، ماهیان، انسان ها و. . .
خاره چسب ها سازوکارهای دفاعی مختلفی از خود نشان می دهند از جمله فرار یا محکم کردن پوسته شان.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر خاره چسب ها پوسته ها مخروطی شکل و مسطح هستند.
آنها در سرتاسر ناحیه ساحلی زندگی می کنند و از منطقه بالای جزر و مدی تا قسمت های کم عمق ناحیه پایین جزر و مدی سواحل سنگی یافت می شوند، خاره چسب ها به طور معمول متصل به صخره ها هستند و در این گونه محلها یافت می شوند ( سواحل سنگی ) .
خاره چسب ها به صورت یک صفحه هایی یا یک برآمدگی بر روی سطح صخره ها دیده می شوند و خودشان را به صخره ها متصل می کنند.
اینها از یک ماده لزج پدالی و یک پای عضلانی استفاده می کنند که به اینها اجازه می دهد تا در برابر امواج شدید و همچنین در زمان جزر خودشان را در برابر خشک شدگی محافظت کنند.
خاره چسب ها از جلبک های موجود بر روی سطح صخره ها تغذیه می کنند و برای این کار از یک سوهانک Radula ( بخشی نوارمانند و کیتینی در دهان نرم تنان که دارای چندین ردیف دندان می باشد و برای جذب و خرد کردن غذا به کار می رود ) استفاده می کنند.
اغلب خاره چسب ها ۸ سانتیمتر طول دارند اما یک نوع خاره چسب در غرب مکزیک تا ۲۰ سانتیمتر رشد می کند.
خاره چسب در هاوایی به «اُپیهی» معروف بوده و به عنوان یک غذای لذیذ مورد توجه هستند.
خاره چسب ها از جمله معدود بی مهرگانی هستند که رفتار قلمروگرایی از خودشان نشان می دهند و میل به تجاوز دارند و دیگر موجودات را به وسیله گسترش خودشان به زور از قلمروشان به خارج می رانند.
در نتیجه اینها این آزادی عمل را دارند که جلبک های اطراف قلمروشان را مورد چرا قرار دهند، همچنین جایی که خاره چسب ها از جلبک ها استفاده تغذیه می کنند آن صخره یک حالت لخت به خود می گیرد که علت آن رشد دیگر موجودات نیز می تواند باشد.
خاره چسب ها توسط موجودات مختلفی شکار می شوند از جمله ستاره دریایی، پرندگان ساحلی، ماهیان، انسان ها و. . .
خاره چسب ها سازوکارهای دفاعی مختلفی از خود نشان می دهند از جمله فرار یا محکم کردن پوسته شان.
wiki: خاره چسب