خارص

لغت نامه دهخدا

خارص. [ رِ ] ( ع ص ) دروغ زن. دروغگو. کاذب. ( منتهی الارب ). || کسی که بازدید کند میوه را بر درخت و کشت را بر زمین. ( ناظم الاطباء ). دیدزَن ْ. || گرسنه سرمازده. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس