خار مهک

لغت نامه دهخدا

خار مهک. [ رِ م َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) صاحب فرهنگ ناظم الاطباء آن را خارْمَهک نیز ضبط کرده است. حشیشی است کوهی که در سنگستان روید و بهترین آن سبز باشد گرم و خشک است در سوم. گویند اگر قدری از آن در زیر بالین طفلی که از دهن او آب رفته باشد بگذارند بر طرف شود و آن را به عربی شوکةالعربیه و شکّاعی خوانند. ( آنندراج ) ( برهان قاطع ). یکنوع گیاهی است. ( ناظم الاطباء ). گیاهی است که روستائیان برای شکسته بندی نیز آن را بکار می برند.

فرهنگ فارسی

صاحب فرهنگ ناظم لاطبائ آنرا خار مهک نیز ظبط کرده است .

فرهنگ عمید

گیاهی که در زمین های سنگلاخ میروید و در طب سنتی از آن برای شکسته بندی استفاده می کردند.

پیشنهاد کاربران

بپرس