خار خرما

لغت نامه دهخدا

خار خرما. [ رِخ ُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب )خارخرمابن است. خاریست که در درخت نخل می روید. سُلاّءَة جمع سلاّء. ( منتهی الارب ). رجوع به لغت خار شود.

فرهنگ فارسی

خار خرما بن است .

پیشنهاد کاربران

بپرس