خار انداز


معنی انگلیسی:
porcupine

لغت نامه دهخدا

خارانداز. [ اَ ] ( نف مرکب ، اِ مرکب ) نوعی از خارپشت است که خارهای خود را مانند تیر اندازد. به عربی قنفذ گویند. ( آنندراج ). نوعی خارپشت است. ( برهان قاطع ). همان چوله است که خار ابلق اندازد و خاردار نیز گویند. ( انجمن آرای ناصری ). تشی. ( رجوع به تشی شود ). همان اُسقُر است که خارهای ابلق دارد و هر که قصد او کند بسوی او آن خارچون تیر اندازد. ( فرهنگ رشیدی ).

فرهنگ فارسی

(صفت اسم ) نوعی خارپشت که خارهای خود را مانند تیر اندازد قنفذ .

فرهنگ عمید

= خارپشت

پیشنهاد کاربران

بپرس