خاتون شبستان ف

لغت نامه دهخدا

خاتون شبستان فلک. [ ن ِ ش َ ب ِ ن ِ ف َ ل َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب است و زهره ؛ ماه را نیز گویند. ( برهان ) ( آنندراج ). رجوع بمجموعه مترادفات ص 200 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس