خاتمیت و بهائیت

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] مسلمانان معتقدند پیامبرگرامی اسلام ـ صلی الله علیه و آله وسلّم ـ آخرین و برترین پیامبر الهی؛ و شریعت اسلام ، آخرین و کامل ترین شریعت آسمانی است که این عقیده از ضروریات دین اسلام به شمار می رود و هر کس آن را انکار کند، در حقیقت ، نبوت پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله وسلّم ـ را انکار کرده است. که در آیات شریفه قرآن به آن اشاره شده است.
خداوند متعال، وجود مقدس پیامبر اسلام را به عنوان «خاتم النبیین» به همگان معرفی نموده است که نبوت با وجود ایشان، ختم یافته است. لازمه این سخن اینست که دیگر تجدید شریعت و نبوت ضرورتی ندارد ولی در عین حال، فرقه بهائیت در این مورد دارای تفسیر جدیدی می باشد که این تفسیر و توجیه با مبانی هیچ یک از فرق و مذاهب، سازگاری ندارد و از پایه و اساس، سخنی لغو و بی پایه می باشد لذا ما با توجه به اهمیت و جایگاه این بحث، به ذکر ادله و تبیین این موضوع می پردازیم.
شخصیت باب
میرزا علی محمد شیرازی (۱۲۳۵ـ ۱۲۶۶ﻫ. ق) مشهور به"باب"خود را از جمله انبیاء الهی می داند که به اراده ی خداوند متعال مبعوث گشته است که مردم را به آیینی جدید دعوت خواهد کرد بطوریکه بهائیان باب را از جمله انبیاء اولوالعزم دانسته اند و قائلند ایشان همان موعودی است که وعده ظهورش را تمام انبیاء داده اند.» بر این اساس، قائلند خداوند متعال، پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم را خاتم پیامبران معرفی نموده است و سلسله نبوت را به وجود مبارک آن حضرت ختم نموده است لذا آنان برای اثبات این ادعا به این آیه استناد نموده اند: «ما کان محمد ابا احد من رجالکم و لکن رسول الله و خاتم النبیین» همچنین باب، در تفسیر سوره یوسف خود را از پیامبر اسلام، بالاتر می داند و مدعی شده است، بشر از آوردن یک سوره شبیه آنچه او آورده عاجز و ناتوان می باشد.
بررسی ادله ی بهائیت
دلائل عقلی و نقلی فراوانی اعم از کتاب ، سنت و اجماع مسلمین وجود دارد که مسئله خاتمیت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله وسلّم را ثابت می کند و قرآن با صراحت به این مطلب، اشاره نموده است : "ما کان محمد ابا احد من رجالکم ولکن رسول الله وخاتم النبیین وکان الله بکل شیء علیما" «محمد، پدر هیچ یک از مردان شما نیست، بلکه پیامبر خدا و ختم کننده ی پیامبران است و خدا، به همه چیز دانا است.»لذا ادعای نبوت و پیامبری باب، مخدوش و بی ارزش می باشد چون چنین ادعایی، مخالف نص شریف قرآن و اقوال علمای لغت می باشد چون با تتبع در کتب لغت و واژه شناسی معلوم، معنای اصلی آن معلوم و واضح می شود که کاربرد اصلی این واژه، همان معنای پایان می باشد.
← بررسی لفظ خاتم در آیه مذکور
...

پیشنهاد کاربران

بپرس