خاتمت بین

لغت نامه دهخدا

خاتمت بین. [ ت ِ م َ ] ( نف مرکب ) آنکه پایان کار را بیند. نگرنده عاقبت. عاقبت بین.

فرهنگ فارسی

آنکه پایان کار را بیند نگرنده عاقبت

پیشنهاد کاربران

بپرس