خاتم گویا. [ ت َ م ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بمعنی خاتم سهیل نشان است که کنایه از دهان محبوب و معشوق و شاهد و ساقی باشد. ( برهان ) : چون آب پشت دست نماید نگین نگین پس مهر جم بخاتم گویا برافکند.
خاقانی.
بخاتم سهیل نشان رجوع شود.
فرهنگ فارسی
بمعنی خاتم سهیل نشان است که کنایه از دهان محبوب و معشوق و شاهد و ساقی باشد .