خائبه

لغت نامه دهخدا

( خائبة ) خائبة. [ ءِ ب َ ] ( ع ص ) تأنیث خائب ، ناامید :
هر صباحی فرقه ای را راتبه
تا نماند امتی زو خائبه.
مولوی.
رجوع به خائب شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس