حیی

لغت نامه دهخدا

حیی. [ ح َ یی ی ] ( ع ص ) صاحب شرم. ( منتهی الارب ). شرمگین. باشرم. قال رسول اﷲ ( ص ) : ان اﷲ عزوجل یحب ان یری اثرنعمته علی عبده و یکره البؤس و التباؤس و یحب الحیی العلیم العفیف. ( تاریخ اصفهان ابونعیم ج 1 ص 78 ).

فرهنگ فارسی

صاحب شرم . شرمگین . با شرم .

پیشنهاد کاربران

با شرم
شرمگین
یا علم باشد حیی نام وقیح
یا سیاه زشت را نام صبیح
✏ �مولانا�

بپرس