حیدی. [ ح َ ی َ دا ] ( ع ص ) رفتار متکبر. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ). || حمار حیدی و حَیِّد؛ خر که برجهداز سایه خود بشادی. هیچ مذکری جز این کلمه بر وزن فَعَلی ̍ نیامده است. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
