( حیدة ) حیدة. [ ح َ دَ ] ( ع مص ) میل کردن از چیزی و بگشتن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ). رجوع به حَید شود. || ( اِ ) نظر بد.( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || گره در شاخ بز کوهی. ( اقرب الموارد ). رجوع به حید شود.
