حیدرعلی خان برومند گزی ( ۱۲۸۸ گز - ۱۳۷۵ اصفهان ) حکیم، فقیه، رجل سیاسی و مدفون در آرامگاه امام زاده ابوالعباس خوراسگان.
پدرش حاج عبد الغفّار، پدربزرگش حاج محمدحسین و پدرپدربزرگش حاج علی اکبر گزی از اعیان نامی خطه اصفهان بودند. با سوابق خدمات سپاهی، ضمن ادارهٔ املاکِ کشاورزی شخصی در روستاهای اصفهان به مبادلاتِ بازرگانی و امور تجاری در شهر می پرداختند. مادرش نبات بیگم بانویی نیکوکار بود. مقارن قحطی مرگباری که در اواخر عهد قاجاریه رخ داد؛ بر خلاف برخی از همگنان، دَرِ انبارهای غلات املاک خانوادگی اش را به روی مستمندان گشود و به پخش گندم و تقسیم آرد رایگان بین قحطی زدگان پرداخت و به برپا داشتن نانوایی های سیارِ مجانی اقدام کرد.
... [مشاهده متن کامل]
سلسلهٔ نسب مادرش به امیراصلان خان داغستانی می رسد که در زمان شاه عباس به موجب حکم حکومتی به نقل مکان از داغستان و سکونت اجباری در روستای گز واقع در سه فرسخی اصفهان مجبور شد. پدرِ مادرش سرتیپ محمدرضاخان گزی از نتیجگان امیراصلان خان و از نوادگان حاج احمدخان گزی بود. حاج احمدخان گزی و برادرش حاج یوسف خان گزی فرزندان حاج سلیم خان بن حاج عمیدآقاخان بن امیراصلان خان داغستانی بودند.
حاج احمدخان گزی و برادرش حاج یوسف خان گزی به واسطه جانِبداری و داشتن پیوندهای خانوادگی با شاهزادگان زندیه در وقایع جانشینی بازماندگان کریم خان زند به حمایت زندیه قدبرافراشتند. در وقایع درگیری با آقا محمد خان قاجار و فتح علی شاه شکست یافتند. به دستور پادشاه قاجار از نعمت بینایی محروم شدند و املاک و اموالشان به تملک خالصه دولتی درآمد.
پدر نبات بیگم سرتیپ محمدرضاخان گزی نیز مردی مبارز و رزم آور بود. با سابقه جنگ آوری در جنگ بوشهر و ابراز رشادت در مقابله با قوای انگلیس حین وقایع اسف بار تجزیه و جدایی افغانستان به دریافت نشان تمثال همایون از ناصرالدین شاه قاجار و احراز فرماندهی فوج جلالی اصفهان نایل آمد.
به واسطه دوستی و معاشرت با میرزا علی اصغرخان امین السلطان اتابک اعظم به ریاست گمرکات جنوب منصوب شد. به تبع روحیهٔ قدرت ستیز فردی همواره از رفتار شاهزاده مسعود میرزا ظل السلطان شاکی بود.
سید حسن مدرس که با وی آشنایی نزدیک داشت همواره از او به نیکی یاد می کرد. روحیه عدالت خواه و قدرت ستیز او را که با ظل السلطان سر سازگاری نداشت، می ستود. شاهزاده مسعودمیرزا نیز در تاریخ مسعودی از خصومت او با خود گلایه می کند.
پدرش حاج عبد الغفّار، پدربزرگش حاج محمدحسین و پدرپدربزرگش حاج علی اکبر گزی از اعیان نامی خطه اصفهان بودند. با سوابق خدمات سپاهی، ضمن ادارهٔ املاکِ کشاورزی شخصی در روستاهای اصفهان به مبادلاتِ بازرگانی و امور تجاری در شهر می پرداختند. مادرش نبات بیگم بانویی نیکوکار بود. مقارن قحطی مرگباری که در اواخر عهد قاجاریه رخ داد؛ بر خلاف برخی از همگنان، دَرِ انبارهای غلات املاک خانوادگی اش را به روی مستمندان گشود و به پخش گندم و تقسیم آرد رایگان بین قحطی زدگان پرداخت و به برپا داشتن نانوایی های سیارِ مجانی اقدام کرد.
... [مشاهده متن کامل]
سلسلهٔ نسب مادرش به امیراصلان خان داغستانی می رسد که در زمان شاه عباس به موجب حکم حکومتی به نقل مکان از داغستان و سکونت اجباری در روستای گز واقع در سه فرسخی اصفهان مجبور شد. پدرِ مادرش سرتیپ محمدرضاخان گزی از نتیجگان امیراصلان خان و از نوادگان حاج احمدخان گزی بود. حاج احمدخان گزی و برادرش حاج یوسف خان گزی فرزندان حاج سلیم خان بن حاج عمیدآقاخان بن امیراصلان خان داغستانی بودند.
حاج احمدخان گزی و برادرش حاج یوسف خان گزی به واسطه جانِبداری و داشتن پیوندهای خانوادگی با شاهزادگان زندیه در وقایع جانشینی بازماندگان کریم خان زند به حمایت زندیه قدبرافراشتند. در وقایع درگیری با آقا محمد خان قاجار و فتح علی شاه شکست یافتند. به دستور پادشاه قاجار از نعمت بینایی محروم شدند و املاک و اموالشان به تملک خالصه دولتی درآمد.
پدر نبات بیگم سرتیپ محمدرضاخان گزی نیز مردی مبارز و رزم آور بود. با سابقه جنگ آوری در جنگ بوشهر و ابراز رشادت در مقابله با قوای انگلیس حین وقایع اسف بار تجزیه و جدایی افغانستان به دریافت نشان تمثال همایون از ناصرالدین شاه قاجار و احراز فرماندهی فوج جلالی اصفهان نایل آمد.
به واسطه دوستی و معاشرت با میرزا علی اصغرخان امین السلطان اتابک اعظم به ریاست گمرکات جنوب منصوب شد. به تبع روحیهٔ قدرت ستیز فردی همواره از رفتار شاهزاده مسعود میرزا ظل السلطان شاکی بود.
سید حسن مدرس که با وی آشنایی نزدیک داشت همواره از او به نیکی یاد می کرد. روحیه عدالت خواه و قدرت ستیز او را که با ظل السلطان سر سازگاری نداشت، می ستود. شاهزاده مسعودمیرزا نیز در تاریخ مسعودی از خصومت او با خود گلایه می کند.
