حیبه

لغت نامه دهخدا

( حیبة ) حیبة. [ ب َ ] ( ع اِ ) قرابت از جانب مادر. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). قرابت و خویشاوندی از جانب مادر. ( ناظم الاطباء ). || اندوه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || حاجت. || حالت. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس