حیا از مردم

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] حیا از مردم (قرآن). حیا عبارت است از حالت و خویی نفسانی در انسان که مانع ارتکاب اعمال زشت می شود. عده ای از مردم به رغم بی حیایی در مقابل خدا، از مردم حیا و شرم می کنند.
خیانت پیشگان، به رغم بی حیایی در مقابل خدا، از مردم حیا و شرم می کنند. «... ان الله لا یحب من کان خوانـا اثیمـا• یستخفون من الناس ولا یستخفون من الله وهو معهم..؛ و از آنها که به خود خیانت کردند، دفاع مکن! زیرا خداوند، افراد خیانت پیشه گنهکار را دوست ندارد. • آنها زشتکاری خود را از مردم پنهان می دارند اما از خدا پنهان نمی دارند، و هنگامی که در مجالس شبانه، سخنانی که خدا راضی نبود می گفتند، خدا با آنها بود، خدا به آنچه انجام می دهند، احاطه دارد.»
← معنای استخفاء
حیا کردن از مردم، و حیا نکردن از خدا، مورد سرزنش خداوند است. «... ان الله لا یحب من کان خوانـا اثیمـا• یستخفون من الناس ولا یستخفون من الله وهو معهم..؛ و از آنها که به خود خیانت کردند، دفاع مکن! زیرا خداوند، افراد خیانت پیشه گنهکار را دوست ندارد. • آنها زشتکاری خود را از مردم پنهان می دارند اما از خدا پنهان نمی دارند، و هنگامی که در مجالس شبانه، سخنانی که خدا راضی نبود می گفتند، خدا با آنها بود، خدا به آنچه انجام می دهند، احاطه دارد.»
← سرزنش خائنان
۱. ↑ نساء/سوره۴، آیه۱۰۷.
...

پیشنهاد کاربران

بپرس