حکیمی، ابراهیم (تبریز ۱۲۴۹ـ ۱۳۳۸ش)
حکیمی، ابراهیم
(ملقب به حکیم المُلک) از رجال سیاسی دورۀ قاجار و پهلوی. فرزند میرزاابوالحسن حکیم باشی، طبیب دربار مظفرالدین شاه بود و در دارالفنون به تحصیل پرداخت و برای ادامۀ تحصیل به فرانسه رفت و از دانشکدۀ طب پاریس فارغ التحصیل شد. پس از بازگشت به سمت پزشک دربار مظفرالدین شاه درآمد. وی پس از درگذشت شاه طبابت را کنار گذاشت و در دورۀ اول از تهران و در دورۀ دوم، نمایندۀ تبریز در مجلس شورای ملی شد و در دولت های مستوفی الممالک، سپهدار اعظم، مشیرالدوله و عین الدوله هجده بار وزیر از جمله وزیر مالیه، معارف و اوقاف، عدلیه و امور خارجه بود. حکیمی در دورۀ چهارم مجلس شورای ملی نمایندۀ تهران و در دورۀ اول، دوم و سوم مجلس سنا، نمایندۀ تهران بود. در ۱۳۲۴ و ۱۳۲۶ش به نخست وزیری منصوب و در ۱۳۲۸ش وزیر دربار شد و سال ها ریاست هیئت مدیرۀ شیر و خورشید را برعهده داشت. فراماسونر و عضو مؤسس لژ بیداری ایران بود.
حکیمی، ابراهیم
(ملقب به حکیم المُلک) از رجال سیاسی دورۀ قاجار و پهلوی. فرزند میرزاابوالحسن حکیم باشی، طبیب دربار مظفرالدین شاه بود و در دارالفنون به تحصیل پرداخت و برای ادامۀ تحصیل به فرانسه رفت و از دانشکدۀ طب پاریس فارغ التحصیل شد. پس از بازگشت به سمت پزشک دربار مظفرالدین شاه درآمد. وی پس از درگذشت شاه طبابت را کنار گذاشت و در دورۀ اول از تهران و در دورۀ دوم، نمایندۀ تبریز در مجلس شورای ملی شد و در دولت های مستوفی الممالک، سپهدار اعظم، مشیرالدوله و عین الدوله هجده بار وزیر از جمله وزیر مالیه، معارف و اوقاف، عدلیه و امور خارجه بود. حکیمی در دورۀ چهارم مجلس شورای ملی نمایندۀ تهران و در دورۀ اول، دوم و سوم مجلس سنا، نمایندۀ تهران بود. در ۱۳۲۴ و ۱۳۲۶ش به نخست وزیری منصوب و در ۱۳۲۸ش وزیر دربار شد و سال ها ریاست هیئت مدیرۀ شیر و خورشید را برعهده داشت. فراماسونر و عضو مؤسس لژ بیداری ایران بود.
wikijoo: حکیمی،_ابراهیم_(تبریز_۱۲۴۹ـ_۱۳۳۸ش)