حکیم، سید محمدتقی (۱۹۲۱ـ نجف ۲۰۰۲)
حکیم، سید محمدتقی
عالم دینی و نویسندۀ عراقی. تحصیلات مقدماتی را نزد پدرش سید سعید حکیم گذراند و دروس علوم عربی، منطق، بلاغت و فقه را نزد استادانی چون شیخ نورالدین جزایری، شیخ محمدرضا مظفر و سید یوسف حکیم طی کرد. سپس در محضرِ سیّد ابوالقاسم خویی، سیّد محسن حکیم، میرزا حسن بجنوردی و شیخ حسن حلی درسِ خارج خواند و آن گاه در شمار مدرسان فقه و اصول در حوزۀ نجف درآمد. وی برای نخستین بار روش مقایسه ای را در تدریس فقه و اصول فقه به کار گرفت. در تأسیس انجمن نشر که با هدف اصلاحِ متون و روش های آموزشی در حوزۀ علمیۀ نجف به راه افتاد، مشارکت کرد. از ۱۹۴۴ در دانشکدۀ منتدی النشر به تدریس ادبیات، تاریخ، فقه و اصول و جامعه شناسی پرداخت. در ۱۹۶۴ به درجۀ استادی دانشگاه بغداد رسید و در همان سال عضو فرهنگستان علوم عراق شد. آثار متعددِ تألیفی و تحقیقی از او منتشر شده که از آن جمله است: مالک اشتر؛ شاعر عقیده (سیّد حمیری)؛ اصول عام فقه مقایسه ای؛ ایدۀ تقریب میان مذاهب اسلامی، روش های پژوهش در تاریخ؛ تاریخ تشریع اسلامی؛ عبدالله بن عباس: زندگی و سیره و شخصیت و آثارش.
حکیم، سید محمدتقی
عالم دینی و نویسندۀ عراقی. تحصیلات مقدماتی را نزد پدرش سید سعید حکیم گذراند و دروس علوم عربی، منطق، بلاغت و فقه را نزد استادانی چون شیخ نورالدین جزایری، شیخ محمدرضا مظفر و سید یوسف حکیم طی کرد. سپس در محضرِ سیّد ابوالقاسم خویی، سیّد محسن حکیم، میرزا حسن بجنوردی و شیخ حسن حلی درسِ خارج خواند و آن گاه در شمار مدرسان فقه و اصول در حوزۀ نجف درآمد. وی برای نخستین بار روش مقایسه ای را در تدریس فقه و اصول فقه به کار گرفت. در تأسیس انجمن نشر که با هدف اصلاحِ متون و روش های آموزشی در حوزۀ علمیۀ نجف به راه افتاد، مشارکت کرد. از ۱۹۴۴ در دانشکدۀ منتدی النشر به تدریس ادبیات، تاریخ، فقه و اصول و جامعه شناسی پرداخت. در ۱۹۶۴ به درجۀ استادی دانشگاه بغداد رسید و در همان سال عضو فرهنگستان علوم عراق شد. آثار متعددِ تألیفی و تحقیقی از او منتشر شده که از آن جمله است: مالک اشتر؛ شاعر عقیده (سیّد حمیری)؛ اصول عام فقه مقایسه ای؛ ایدۀ تقریب میان مذاهب اسلامی، روش های پژوهش در تاریخ؛ تاریخ تشریع اسلامی؛ عبدالله بن عباس: زندگی و سیره و شخصیت و آثارش.
wikijoo: حکیم،_سید_محمدتقی_(۱۹۲۱ـ_نجف_۲۰۰۲)