حکیم حاج محمدعلی

حکیم، حاج محمّدعلی (شیراز ۱۲۷۷ـ۱۳۵۰ش)
از عرفای معاصر سلسلۀ ذهبیّه. پدرش ابوالقاسم فرزند حاج احمد نمازی شیرازی بود. در خردسالی به تحصیل علم پرداخت و در ۱۲ سالگی از ریاضیّات فارغ شد. پس از آن به آقا سید علی کازرونی طباطبایی پیوست و گویا در مدرسۀ مقیمیّۀ شیراز، متونی همچون فصوص الحکم را از او آموخت. در طریقت دست ارادت به آقا میرزا احمد اردبیلی وحیدالاولیاء داد و در سلک ذهبیان، از جانب او عنوان شمس الدین یافت. حواشی اسفار، مرام الحکمة و مهم تر از همه لطایف العرفان درشمار آثار او، و سید بحرالعلوم میردامادی اصفهانی، جواد مصلح و سید صدرالدین بلاغی نایینی درشمار تلامیذ اویند. حکیم از ۱۳۳۶ش به تدریس در دانشگاه تهران پرداخت و در همان ایّام نیز، به ریاضت شاقّی مشغول بوده است. از چگونگی سرنوشت او خبری به دست نیست، چه در بهار ۱۳۵۰ از تهران به شیراز رفت و دیگر رسماً کسی خبری از او نیافت.