حکیم توفیق

دانشنامه آزاد فارسی

حَکیم، توفیق (۱۸۹۸ـ۱۹۸۷)
حَکیم، توفیق
نمایش نامه نویس و داستان نویس مصری، زادۀ اسکندریه. با شورش ۱۹۱۹ به سبب سرودن تصنیف های میهنی دستگیر شد. سپس با نام مستعار حسین توفیق، شش نمایش نامه برای تئاتر برادران عُکاشه نوشت. در ۱۹۲۵ برای اخذ دانشنامۀ دکتری به فرانسه رفت و تا ۱۹۲۸ در پاریس ماند. آن جا، مانند دیگر دانش آموختگان عرب، هم به نویسندگان پیشرو غرب گرایش یافت و هم با چالش فرهنگ مادی غرب رویارو شد و بدین گونه رابطۀ میان فرهنگ شرق و غرب، سرشت هویت مصری را دستمایۀ غالب نوشته های خود کرد. نقطۀ عطف زندگی ادبی حکیم انتشار نمایش نامۀ فلسفی اصحاب کهف و رمان بازگشت روح با آغاز روندی واقع گرایانۀ تازه بود. در ۱۹۴۹ شاه اُدیپ را نوشت که تلاش ناموفق در جهت انطباق افسانۀ اُدیپ با اعتقادات اسلامی بود. در ۱۹۵۹ به پاریس رفت؛ با تئاتر پوچی آشنا شد. آثار بعدی او تحت تأثیر سنت پوچی و نوآوری های برشت بود. پس از مرگ طه حسین، حکیم موقعیت پیر فرزانۀ نویسندگان مصری را پیدا کرد. دیدگاه او در اواخر عمر، به سبب موافقت با قرارداد کمپ دیوید با نویسندگان، و به دلیل نگرش لیبرال به دین، با بنیادگرایان عرب در تضاد افتاد.حکیم را باید پایه گذار درام جدی مصر و یکی از بانیان رمان مدرن عربی دانست.

پیشنهاد کاربران

بپرس