حکومت ائتلاف موقت عراق ( عربی: سلطة الائتلاف المؤقتة ) دولتی انتقالی بود که پس از حملهٔ نیروهای آمریکا، بریتانیا، استرالیا و لهستان در ۲۸ اسفند ۱۳۸۱ در قالب نیروی چند ملیتی به عراق تشکیل شد.
این حکومت با اتکا به قطعنامهٔ ۱۴۸۳ شورای امنیت سازمان ملل متحد ( ۲۰۰۳ ) و قانون جنگ، مسئولیت های اجرایی، تقنینی و قضایی دولت عراق را از ۱ اردیبهشت ۱۳۸۲ تا ۸ تیر ۱۳۸۳ به عهده گرفت.
دفتر بازسازی و کمک های انسان دوستانه ( ORHA ) در ۳۰ دی ۱۳۸۱ توسط ایالات متحده دو ماه پیش از تهاجم به عراق تشکیل شد. [ ۱] قرار بود این دفتر تا تشکیل حکومتی مردمی به عنوان دولت سرپرست در عراق حاکم باشد.
جی گارنر، سپهبد بازنشسته نیروی زمینی ایالات متحده به عنوان مدیر این دفتر منصوب شد و سه معاون برای وی در نظر گرفته شدند. با انحلال این دفتر و تشکیل حکومت ائتلاف موقت در سال ۲۰۰۳ میلادی گارنر به عنوان نخستین رئیس اجرایی این حکومت انتخاب شد. پشتوانهٔ وی برای کسب این مقام تجربهٔ جنگی در عراق در جریان عملیات طوفان صحرا در سال ۱۹۹۱ و تلاش های وی برای بازسازی در شمال عراق طی عملیات تأمین آسایش و همچنین ارتباط نزدیک با دونالد رامسفلد وزیر دفاع آمریکا بود. با این حال دورهٔ کار وی در این سمت کوتاه بود و تنها از ۱ تا ۲۱ اردیبهشت ۱۳۸۲ طول کشید. وی جای خود را به پل برمر داد.
برکناری زودهنگام گارنر برای بسیاری از اعضای حکومت ائتلاف موقت غیرمنتظره بود. گارنر در مصاحبه ای که با برنامهٔ نیوزنایت شبکهٔ بی بی سی داشت به طور علنی گفت که او ترجیح می داد که در اسرع وقت حکومت را طی چند انتخابات به مردم عراق بسپارد. فشارهای مخفیانهٔ زیادی از سوی دولت آمریکا برای تسریع در برکناری اعضای حزب بعث عراق از مقام هایشان در دولت و ارتش عراق وجود داشت. مخالفت گارنر با بعث زدایی از جامعهٔ عراق به عنوان یک سیاست عمومی بسیاری از سران ارشد حکومت ایالات متحده را برآشفت و منجر به برکناری وی گردید.
پل برمر در اردیبهشت ۱۳۸۲ در حالی ریاست حکومت ائتلاف موقت را به عهده گرفت که مقام نمایندگی ریاست جمهور آمریکا را بر عهده داشت. بسیاری از سازمان های خبری و همچنین کاخ سفید بارها وی را با لقب «سفیر» خطاب می کردند زیرا سفارت هلند عالی ترین مقامی بود که وی تا آن زمان بدان دست یافته بود. با این حال برمر سفیر آمریکا در عراق نبود و در آن زمان ایالات متحده هیچ هیئت دیپلماتیکی در عراق نداشت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین حکومت با اتکا به قطعنامهٔ ۱۴۸۳ شورای امنیت سازمان ملل متحد ( ۲۰۰۳ ) و قانون جنگ، مسئولیت های اجرایی، تقنینی و قضایی دولت عراق را از ۱ اردیبهشت ۱۳۸۲ تا ۸ تیر ۱۳۸۳ به عهده گرفت.
دفتر بازسازی و کمک های انسان دوستانه ( ORHA ) در ۳۰ دی ۱۳۸۱ توسط ایالات متحده دو ماه پیش از تهاجم به عراق تشکیل شد. [ ۱] قرار بود این دفتر تا تشکیل حکومتی مردمی به عنوان دولت سرپرست در عراق حاکم باشد.
جی گارنر، سپهبد بازنشسته نیروی زمینی ایالات متحده به عنوان مدیر این دفتر منصوب شد و سه معاون برای وی در نظر گرفته شدند. با انحلال این دفتر و تشکیل حکومت ائتلاف موقت در سال ۲۰۰۳ میلادی گارنر به عنوان نخستین رئیس اجرایی این حکومت انتخاب شد. پشتوانهٔ وی برای کسب این مقام تجربهٔ جنگی در عراق در جریان عملیات طوفان صحرا در سال ۱۹۹۱ و تلاش های وی برای بازسازی در شمال عراق طی عملیات تأمین آسایش و همچنین ارتباط نزدیک با دونالد رامسفلد وزیر دفاع آمریکا بود. با این حال دورهٔ کار وی در این سمت کوتاه بود و تنها از ۱ تا ۲۱ اردیبهشت ۱۳۸۲ طول کشید. وی جای خود را به پل برمر داد.
برکناری زودهنگام گارنر برای بسیاری از اعضای حکومت ائتلاف موقت غیرمنتظره بود. گارنر در مصاحبه ای که با برنامهٔ نیوزنایت شبکهٔ بی بی سی داشت به طور علنی گفت که او ترجیح می داد که در اسرع وقت حکومت را طی چند انتخابات به مردم عراق بسپارد. فشارهای مخفیانهٔ زیادی از سوی دولت آمریکا برای تسریع در برکناری اعضای حزب بعث عراق از مقام هایشان در دولت و ارتش عراق وجود داشت. مخالفت گارنر با بعث زدایی از جامعهٔ عراق به عنوان یک سیاست عمومی بسیاری از سران ارشد حکومت ایالات متحده را برآشفت و منجر به برکناری وی گردید.
پل برمر در اردیبهشت ۱۳۸۲ در حالی ریاست حکومت ائتلاف موقت را به عهده گرفت که مقام نمایندگی ریاست جمهور آمریکا را بر عهده داشت. بسیاری از سازمان های خبری و همچنین کاخ سفید بارها وی را با لقب «سفیر» خطاب می کردند زیرا سفارت هلند عالی ترین مقامی بود که وی تا آن زمان بدان دست یافته بود. با این حال برمر سفیر آمریکا در عراق نبود و در آن زمان ایالات متحده هیچ هیئت دیپلماتیکی در عراق نداشت.
wiki: حکومت ائتلاف موقت عراق