حکمت خدا و فضل الهی

[ویکی فقه] حکمت خدا و فضل الهی (قرآن). یکی از آیات قرآن کریم فضل و نعمت الهی را بر مومنان ناشی از حکیم بودن خداوند می داند.
فضل و نعمت خداوند بر مؤمنان، نشئت گرفته از علم و حکمت او است. "فضلا من الله و نعمة و الله علیم حکیم. (و این برای شما بعنوان) فضل و نعمتی از سوی خداست و خداوند دانا و حکیم است.! "آخرین آیه مورد بحث این حقیقت را روشن می سازد که این محبوبیت ایمان و منفور بودن کفر و عصیان از مواهب بزرگ الهی بر بشر است. می فرماید" این فضلی است از ناحیه خداوند، و نعمتی است که بر شما ارزانی داشته، و خداوند دانا و حکیم است" (فضلا من الله و نعمة و الله علیم حکیم) «۱». آگاهی و حکمت او ایجاب می کند که عوامل رشد و سعادت را در شما بیافریند، و آن را با دعوت انبیا هماهنگ و تکمیل سازد، و سرانجام شما را به سر منزل مقصود برساند. ظاهر این است که" فضل" و" نعمت" هر دو اشاره به یک واقعیت است، و آن مواهبی است که از ناحیه خداوند به بندگان اعطا می شود، منتها" فضل" از این نظر بر آن اطلاق می شود که خدا به آن نیاز ندارد، و" نعمت" از این نظر که بندگان به آن محتاجند، بنا بر این به منزله دو روی یک سکه اند. بدون شک علم خداوند به نیاز بندگان، و حکمت او در زمینه تکامل و پرورش مخلوقات، ایجاب می کند که این نعمتهای بزرگ معنوی، یعنی محبوبیت ایمان و منفور بودن کفر و عصیان را به آنها مرحمت کند.