حکمت خدا و بعثت محمد

[ویکی فقه] حکمت خدا و بعثت محمد (قرآن). یکی از آثار حکمت خداوند که در قرآن کریم آمده است بعثت محمد صلی الله علیه و آله وسلّم است.
بعثت پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله، بر اساس حکمت خداوند است. ربنا وابعث فیهم رسولا منهم یتلوا علیهم ءایـتک ویعلمهم الکتـب والحکمة ویزکیهم انک انت العزیز الحکیم. پروردگارا! در میان آنها پیامبری از خودشان برانگیز، تا آیات تو را بر آنان بخواند، و آنها را کتاب و حکمت بیاموزد، و پاکیزه کند زیرا تو توانا و حکیمی (و بر این کار، قادری)!"ربنا و ابعث فیهم رسولا منهم... - ضمیر در «فیهم» به « امت مسلمان» واقع در آیه قبل برمیگردد چون ابراهیم از خداوند تقاضا کرد که از ذریه او امت مسلمانی قرار بدهد. حسن و قتاده و جمعی از علماء میگویند: منظور از پیغمبری که از خداوند بعثت او را در میان ذریه خود تقاضا کرده است «پیغمبر ما» میباشد زیرا از رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلّم نقل شده است که فرمود: انا دعوة ابی ابراهیم علیه السّلام و بشارت عیسی علیه السّلام یعنی دعای ابراهیم علیه السّلام و بشارت عیسی علیه السّلام من هستم و مراد از بشارت عیسی علیه السّلام بشارتی است که از جمله مبشرا برسول یاتی من بعدی اسمه احمد «۱» استفاده میشود. و دلیل این موضوع این است که ابراهیم علیه السّلام دعا را درباره ذریه خود که در مکه و حوالی آن اقامت دارند کرد و گفت «ربنا و ابعث فیهم رسولا منهم» یعنی پروردگارا در میان ذریه من که در مکه اقامت دارند پیغمبری مبعوث کن در حالی که میدانیم این خصوصیت بغیر از حضرت محمد صلی الله علیه و آله وسلّم بر هیچکس قابل تطبیق نیست. انک انت العزیز الحکیم... - یعنی تو دارای کمال قدرت و جلال و عظمت هستی و صنعت های بدیع تو با اتقان و علم توام است و علت اینکه در میان اوصاف خداوند این دو وصف را در مقام دعا ذکر کرده است این است که آنها با دعا، کمال ارتباط و تناسب را دارند مثل اینکه میگوید: پروردگارا از این نظر ما در دعای خود بتو پناهنده شده ایم که تو باجابت دعای ما قادر هستی و عالم بآنچه در ضمیر و بآنچه صلاح ماست میباشی.
بی نیازی خدا از بعثت انبیا
یـایها الناس قد جآءکم الرسول بالحق من ربکم... وکان الله علیمـا حکیما. ای مردم! پیامبر (ی که انتظارش را می کشیدید،) حق را از جانب پروردگارتان آورد به او ایمان بیاورید که برای شما بهتر است! و اگر کافر شوید، (به خدا زیانی نمی رسد، زیرا) آنچه در آسمانها و زمین است از آن خداست، و خداوند، دانا و حکیم است "سپس میفرماید: " این پیامبر از طرف آن کس که پرورش و تربیت شما را بر عهده گرفته آمده است" (من ربکم). بعد اضافه می کند: " اگر ایمان بیاورید به سود شما است به دیگری خدمت نکرده اید بلکه بخودتان خدمت نموده اید" (فآمنوا خیرا لکم). و در پایان میفرماید: فکر نکنید اگر شما راه کفر پیش گیرید به خدا زیانی می رسد چنین نیست زیرا خداوند مالک آنچه در آسمانها و زمین است می باشد. (و ان تکفروا فان لله ما فی السماوات و الارض). به علاوه چون خداوند، عالم و حکیم است دستورهایی را که به شما داده و برنامه هایی را که تنظیم کرده همگی روی فلسفه و مصالحی بوده و به سود شما است. (و کان الله علیما حکیما). بنا بر این اگر پیامبران و برنامه هایی فرستاده نه بخاطر نیاز خود بوده بلکه به خاطر علم و حکمتش بوده است. با توجه به تمام این جهات، آیا سزاوار است که راه ایمان را رها کرده و به راه کفر گام نهید؟