حکم کتاب مقدس

حکم کتاب مقدس یا اصول معتبر در کتاب مقدس یا حکم شرع در کتاب مقدس ( انگلیسی: biblical canon یا canon of scripture ) مجموعه ای از متون پراکنده یا کتاب است که یک جامعه مذهبی یهودی یا مسیحی موارد درج شده در آن را به عنوان جزیی از کتاب مقدس شرعی می دانند. در مقابل اَسفار مشکوک به کتاب هایی باستانی با محتوای یهودی و مسیحی گفته می شود که برخی از گروه های یهودیت، کاتولیک، ارتدکس و پروتستان، آن ها را نیمه شرعی نامیده اند. کلمه انگلیسی canon از یونانی κανών به معنی قاعده یا معیار و چوب اندازه گیری وام گرفته شده است. مسیحیان اولین کسانی بودند که از این اصطلاح در اشاره به کتاب مقدس استفاده کردند، اما یوجین اولریش استاد تمام دانشگاه نوتردام و تنخ شناس این مفهوم را یهودی می داند. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴]
برخی الهی دانان و مفسران معتقدند که اکثر قوانین ذکر شده در کتاب مقدس بسته شده ( غیرقابل تغییر ) باید در نظر گرفته شوند. این نظر منعکس کننده این اعتقاد است که مکاشفه عمومی به پایان رسیده است و بنابراین برخی افراد می توانند متون الهام گرفته شده از کتاب مقدس را در یک کتاب دیگر فقط برای شرح و تاویل روایت کنند. بروس ام متزگر مورخ و مصحح و مترجم نسخه های کتاب مقدس، این قبیل کتاب ها را شرح مناسب کتاب مقدس می داند. در مقابل برخی معتقدند مکاشفه های مستمر هنوز وجود دارد و قابل ارائه است. [ ۵] [ ۶]
طی دهه های اخیر این قواعد از طریق بحث و توافق از سوی حاکمیت دینی یهودی و مسیحی، متکلمان و الهی دانان توسعه یافته است. برخی از کتاب ها، مانند انجیل های یهودی - مسیحی، به طور کلی حذف شده اند، اما برخی احکام و متون مرتبط با موارد آخرالزمانی کتاب مقدس هنوز محل مناقشه هستند طرفه آنکه برخی فرقه ها ممکن است این موارد محل مناقشه و بحث برانگیز را بسیار ابتدایی و در نهایت کاملاً متعارف بدانند. تفاوت هایی بین انجیل عبری و قوانین مقدس مسیحی وجود دارد، اگرچه اکثر نسخه های خطی مشترک هستند. جنبش قدیسان آخرالزمان در یکصد سال اخیر تقریباً بیشترین مناقشه را در این باب با دیگر فرقه های مسیحیت داشته است. [ ۷] [ ۸]
یک نکته مهم مقوله جمع آوری کتاب مقدس و تقسیم بندی آن است. تَنَخ یا تناخ ( به عبری: תנ"ך ) که مجموعه کتاب های مقدس یهودیان است شامل ۲۴ کتاب است که به سه قسمت تقسیم شده است: پنج کتاب تورات، هشت کتب انبیاء، و یازده کتاب مکتوبات ( تنخ ) که سومین و آخرین قسمت تنخ است. از این منظر سپتوآگینتا یا هَفتادگانی و متون عبری توراتی قرابت بیشتری با تنخ دارند. [ ۹] [ ۱۰]