حکم مراقبه

[ویکی فقه] حکم مراقبه (قرآن). مراقبه عبارت است از متوجه و ملتفت خود بودن در جمیع احوال، تا از آنچه بدان عازم شده و عهد کرده تخلف نکند.
لزوم مراقبت از خود و آمادگی برای قیامت، لازم است. «یـایها الذین ءامنوا اتقوا الله ولتنظر نفس ما قدمت لغد..؛ ای کسانی که ایمان آورده اید از (مخالفت) خدا بپرهیزید و هر کس باید بنگرد تا برای فردایش چه چیز از پیش فرستاده و از خدا بپرهیزید که خداوند از آنچه انجام می دهید آگاه است.»
← مراقبت از اعمال
۱. ↑ حشر/سوره۵۹، آیه۱۸.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حکم مراقبه».
...