حکم جزئی

[ویکی فقه] حکم جزئی (ابهام زدایی). حکم جزئی ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • حکم جزئی (منطق)، یکی از اصطلاحات به کار رفته در علم منطق، به معنای حکم متعلق به برخی از افراد موضوع• حکم جزئی (اصول)، احکام مختص مکلّف یا مکلّفان خاص و دارای کاربرد در علم اصول فقه
...

[ویکی فقه] حکم جزئی (منطق). حکم جزئی یکی از اصطلاحات به کار رفته در علم منطق بوده و به معنای حکم متعلق به برخی از افراد موضوع است.
اگر در قضیه ای، حکم جزئی باشد آن قضیه جزئیه خواهد بود که در آن به برخی از افراد موضوع کلی حکم شده است و لفظی که جزئیت حکم را بیان می کند بعضی، برخی، پاره ای و نظایر آن است. برهمین منوال، اگر در قضیه ای حکم کلی باشد، به این معناست که موضوع قضیه کلی است و حکم به همه افراد موضوع تعلق گرفته است و لفظی که کلیت حکم را بیان می کند کل، همه و هر و نظایر آن است و اگر حکم به شخص خاصی تعلق گرفته باشد آن را «حکم شخصی» نامند.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منبع ذیل استفاده شده است:• خوانساری، محمد، منطق صوری.