حکم تبعید اهل کتاب

[ویکی فقه] حکم تبعید اهل کتاب (قرآن). یهود بنی نضیر در مدینه از امکانات وسیع و تجهیزات فراوانی بهره مند بودند، به گونه ای که نه خودشان باور می کردند به این آسانی مغلوب شوند و نه دیگران، ولی از آنجا که خدا می خواست به همه روشن سازد که چیزی در برابر اراده او قدرت مقاومت ندارد حتی بدون آنکه جنگی رخ دهد آنها را از آن سرزمین بیرون راند.
تبعید اهل کتاب، در پی نقض عهد با مسلمانان و پیمان بستن آنان با دشمنان اسلام، جائز است: «هو الذی اخرج الذین کفروا من اهل الکتـب من دیـرهم لاول الحشر... • ولولا ان کتب الله علیهم الجلاء لعذبهم فی الدنیا ولهم فی الاخرة عذاب النار؛ او کسی است که کافران اهل کتاب را در اولین برخورد (با مسلمانان) از خانه هایشان بیرون راند، گمان نمی کردید آنها خارج شوند، و خودشان نیز گمان می کردند که دژهای محکمشان آنها را از عذاب الهی مانع می شود، اما خداوند از آنجا که گمان نمی کردند به سراغشان آمد، و در قلب آنها ترس و وحشت افکند، به گونه ای که خانه های خود را با دست خویش و با دست مؤ منان ویران می کردند، پس عبرت بگیرید ای صاحبان چشم!»
مشروعیت تبعید اهل کتاب
حکم تبعید اهل کتاب، در پی مخالفت و عنادورزی یهود بنی نضیر با خدا و پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) تشریع شد: «هو الذی اخرج الذین کفروا من اهل الکتـب من دیـرهم لاول الحشر... • ذلک بانهم شاقوا الله ورسوله ومن یشاق الله فان الله شدید العقاب؛ او کسی است که کافران اهل کتاب را در اولین برخورد (با مسلمانان) از خانه هایشان بیرون راند، گمان نمی کردید آنها خارج شوند، و خودشان نیز گمان می کردند که دژهای محکمشان آنها را از عذاب الهی مانع می شود، اما خداوند از آنجا که گمان نمی کردند به سراغشان آمد، و در قلب آنها ترس و وحشت افکند، به گونه ای که خانه های خود را با دست خویش و با دست مؤ منان ویران می کردند، پس عبرت بگیرید ای صاحبان چشم! •...• این به خاطر آن است که آنها با خدا و رسولش دشمنی کردند و هر کس با خدا دشمنی کند عذاب الهی (در حق او) شدید است.»
← حشر
۱. ↑ حشر/سوره۵۹، آیه۲.
...