حکم انفصالی

[ویکی فقه] حکم انفصالی یکی از اصطلاحات به کار رفته در علم منطق بوده و به معنای حکم به انفصال و جدایی میان مقدم و تالی در قضیه شرطیه منفصله است.
اسناد چیزی به چیزی را حکم گویند و حکم در قضیه شرطیه منفصله، حکم انفصالی است. حکم انفصالی یعنی حکم به انفصال و عناد دو نسبت، مانند: «عدد یا زوج است یا فرد» که محال است عددی هر دو وصف را داشته باشد و نیز محال است که عددی فاقد هر دو وصف یعنی خالی از هر دو باشد.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • خوانساری، محمد، منطق صوری.• خوانساری، محمد، فرهنگ اصطلاحات منطقی.• قطب الدین رازی، محمد بن محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه.