حکم افترا به عیسی

[ویکی فقه] حکم افترا به عیسی (قرآن). قوم بنی اسرائیل به عیسی (علیه السّلام) تهمت سحر می زدند و معجزات آن حضرت را سحر می پنداشتند.
افترایی که به عیسی (علیه السّلام) وارد می کردند، سحر بودن معجزات آن حضرت بود: «واذ قال عیسی ابن مریم یـبنی اسرءیل انی رسول الله الیکم مصدقـا لما بین یدی من التورة ومبشرا برسول یاتی من بعدی اسمه احمد فلما جاءهم بالبینـت قالوا هـذا سحر مبین؛ و به یاد آورید هنگامی را که عیسی پسر مریم گفت: ای بنی اسرائیل ! من فرستاده خدا به سوی شما هستم در حالی که تصدیق کننده کتابی که قبل از من فرستاده شده یعنی تورات می باشم، و بشارت دهنده به رسولی هستم که بعد از من می آید، و نام او احمد است، هنگامی که او (احمد) با معجزات و دلائل روشن به سراغ آنها آمد گفتند این سحری است آشکار!»