حکم افترا به شوهر

[ویکی فقه] حکم افترا به شوهر (قرآن). یکی از مواردی که خداوند متعال در قرآن کریم به آن اشاره فرموده این است که زنان را باید از افترا (نسبت فرزندان نامشروع یا مشکوک) به شوهران خود، بپرهیزند.
خداوند در این آیه زنان را موظف میکند که از افترا (نسبت فرزندان نامشروع یا مشکوک) به شوهران خود، بپرهیزند: «یـایها النبی اذا جاءک المؤمنـت یبایعنک علی ان لا یشرکن بالله شیــا... ولا یاتین ببهتـن یفترینه بین ایدیهن وارجلهن... فبایعهن...؛ ای پیامبر هنگامی که زنان مؤمن نزد تو آیند و با تو بیعت کنند که چیزی را شریک قرار خدا ندهند ...تهمت و افترائی پیش دست و پای خود نیاورند، و در هیچ کار شایسته ای مخالفت فرمان تو نکنند، با آنها بیعت کن، و برای آنها از درگاه خداوند طلب آمرزش نما که خدا آمرزنده و مهربان است.»
بیعت با زنان
این آیه شریفه حکم بیعت زنان مؤمن با رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) را معین می کند، و در آن اموری را بر آنان شرط کرده است که بعضی مشترک بین زنان و مردان است، مانند شرک نورزیدن، و نافرمانی نکردن از رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) در کارهای نیک، و بعضی دیگر ارتباطش به زنان بیشتر است، مانند احتراز جستن از سرقت و زنا، و کشتن اولاد، و او لاد دیگران را به شوهر نسبت دادن که این امور هر چند به مشترک بین زن و مرد است، و مردان هم می توانند چنین جرائمی را مرتکب شوند، و لیکن ارتباط آنها بازنان بیشتر است، چون زنان به حسب طبع عهده دار تدبیر منزلند، و زنانند که باید عفت دودمان را حفظ کنند، و اینها چیزهایی است که نسل پاک و فرزندان حلال زاده به وسیله آنان حاصل می شود.و نباید چنین باشد که از راه زنا حامله شوند، آن وقت فرزند حرام زاده، را به شوهر خود ملحق سازند که این عمل کذب و بهتانی است، که با دست و پای خود مرتکب شده اند، چون زن وقتی بچه می آورد، بچه اش بین دست و پایش می افتد، و این شرط غیر از شرط قبلی است که از زنا جلوگیری می کرد، چون دو عمل است و دو تا نهی لازم دارد.