حکبه. [ ح َ ب َ ] ( ع اِ ) توبره ای از چرم یا قماشی که بنایان ابزار و کودکان مکتب کتاب و جزوه و قلم و قلمدان و شکارچیان شکار و قلندران چرس در وی نهند و بر پشت فروآویزند. و این کلمه متداول است لکن در کتب لغت نیافتم و احتمال میرود این کلمه اصل کلمه حقب و حقیبه عرب یا بالعکس باشد. چنته. چرسدان. توبره خورجین. تلی. و رجوع به حقب و حقیبه شود.
فرهنگ فارسی
توبره از چرم یا قماشی که بنایان ابزار و کودکان مکتب کتاب و جزوه و قلم و قلمدان و شکارچیان شکار در وی نهند و بر پشت نهند
