حکاءه

لغت نامه دهخدا

( حکاءة ) حکاءة. [ ح ُ ءَ ] ( ع اِ ) کرمی است یا عضایه ( ؟ ) سطبر. حکاة. ج ، حکا. ( منتهی الارب ).

حکاءة. [ ح ُ ک َ ءَ ] ( ع اِ ) رجوع به حکاءة شود.

حکاءة. [ ح ُ ءَ ] ( ع اِ ) رجوع به حکاءة شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس