حوضهٔ آبریز دریاچهٔ ارومیه یکی از حوضه های بستهٔ ایران است که در تقسیم بندی حوضه های آبریز ایران، حوضهٔ اصلی به شمار می رود. مساحت این حوضه، ۵۱٬۸۰۱ کیلومتر مربع است. حوضهٔ آبریز دریاچهٔ ارومیه تنها یک زیرحوضهٔ درجهٔ ۲ دارد و شامل رودهایی است که به دریاچهٔ ارومیه منتهی می شوند. مهم ترین رودهای این حوضه، آجی چای، زرینه رود و سیمینه رود هستند.
... [مشاهده متن کامل]
حوضهٔ دریاچهٔ ارومیه در استان های آذربایجان شرقی و غربی و کردستان قرار دارد. مرز غربی آن ارتفاعات مرزی ایران و ترکیه است. بلندترین ارتفاعات این حوضه شامل سبلان به ارتفاع ۴٬۸۱۱ متر و سهند به ارتفاع ۳٬۷۰۷ متر هستند و پایین ترین نقطهٔ حوضه، دریاچهٔ ارومیه به ارتفاع متوسط ۱٬۲۸۰ متر است. میانگین بارندگی حوضه ۵۵۰ میلی متر است و منشأ اصلی آن، جریان های مدیترانه ای است. رودهای عمدهٔ حوضه در نیمهٔ جنوبی آن قرار دارند و مهم ترین آن ها آجی چای، زرینه رود، سیمینه رود، مهابادرود، باراندوزچای، زولاچای و نازلی چای هستند. از سوی دیگر، رودهای بخش شمالی عمدتاً دارای حوضه کوچک و کم آب هستند.
برپایهٔ دستورالعمل تقسیم بندی حوضه های ایران، حوضهٔ آبریز دریاچهٔ ارومیه به زیرحوضه های زیر تقسیم می شود:
طی دهه های گذشته سدسازی گسترده و برداشت آب قابل توجهی در حوضه آبریز دریاچه ارومیه انجام شده است. وزارت نیرو از این سدها دفاع می کند و وجود آنها را برای دریاچه خیلی مضر نمی داند، اما منتقدان معتقدند این سدها به علت دگرگون کردن جریان طبیعی رودخانه هایی که آب دریاچه را تغذیه می کردند، اثرات تعیین کننده ای در کاهش آب دریاچه داشته اند.
1 - سد پارام استان آذربایجان شرقی.
2 - سد چوغان ( جوقان ) استان آذربایجان شرقی.
3 - سد آمند تبریز استان آذربایجان شرقی.
4 - سد اردلان استان آذربایجان شرقی.
5 - سد تاجیار سراب استان آذربایجان شرقی.
6 - سد تیل استان آذربایجان شرقی.
7 - سد حسنلو استان آذربایجان غربی.
8 - سد ده گرچی اشنویه استان آذربایجان غربی.
9 - سد زولا استان آذربایجان غربی.
10 - سد ساروق ( گوگردچی ) استان آذربایجان غربی.
11 - سد شهرچائی استان آذربایجان غربی.
12 - سد علویان استان آذربایجان غربی.
13 - سد شهید کاظمی بوکان استان آذربایجان غربی.
14 - سد قاضی کندی استان آذربایجان شرقی.
... [مشاهده متن کامل]
حوضهٔ دریاچهٔ ارومیه در استان های آذربایجان شرقی و غربی و کردستان قرار دارد. مرز غربی آن ارتفاعات مرزی ایران و ترکیه است. بلندترین ارتفاعات این حوضه شامل سبلان به ارتفاع ۴٬۸۱۱ متر و سهند به ارتفاع ۳٬۷۰۷ متر هستند و پایین ترین نقطهٔ حوضه، دریاچهٔ ارومیه به ارتفاع متوسط ۱٬۲۸۰ متر است. میانگین بارندگی حوضه ۵۵۰ میلی متر است و منشأ اصلی آن، جریان های مدیترانه ای است. رودهای عمدهٔ حوضه در نیمهٔ جنوبی آن قرار دارند و مهم ترین آن ها آجی چای، زرینه رود، سیمینه رود، مهابادرود، باراندوزچای، زولاچای و نازلی چای هستند. از سوی دیگر، رودهای بخش شمالی عمدتاً دارای حوضه کوچک و کم آب هستند.
برپایهٔ دستورالعمل تقسیم بندی حوضه های ایران، حوضهٔ آبریز دریاچهٔ ارومیه به زیرحوضه های زیر تقسیم می شود:
طی دهه های گذشته سدسازی گسترده و برداشت آب قابل توجهی در حوضه آبریز دریاچه ارومیه انجام شده است. وزارت نیرو از این سدها دفاع می کند و وجود آنها را برای دریاچه خیلی مضر نمی داند، اما منتقدان معتقدند این سدها به علت دگرگون کردن جریان طبیعی رودخانه هایی که آب دریاچه را تغذیه می کردند، اثرات تعیین کننده ای در کاهش آب دریاچه داشته اند.
1 - سد پارام استان آذربایجان شرقی.
2 - سد چوغان ( جوقان ) استان آذربایجان شرقی.
3 - سد آمند تبریز استان آذربایجان شرقی.
4 - سد اردلان استان آذربایجان شرقی.
5 - سد تاجیار سراب استان آذربایجان شرقی.
6 - سد تیل استان آذربایجان شرقی.
7 - سد حسنلو استان آذربایجان غربی.
8 - سد ده گرچی اشنویه استان آذربایجان غربی.
9 - سد زولا استان آذربایجان غربی.
10 - سد ساروق ( گوگردچی ) استان آذربایجان غربی.
11 - سد شهرچائی استان آذربایجان غربی.
12 - سد علویان استان آذربایجان غربی.
13 - سد شهید کاظمی بوکان استان آذربایجان غربی.
14 - سد قاضی کندی استان آذربایجان شرقی.
