حوزه رفاه مشترک اسیای شرقی بزرگ

پیشنهاد کاربران

حوزه رفاه مشترک آسیای شرقی بزرگ ( به ژاپنی: 大東亜共栄圏, Dai Tōa Kyōeiken ) یک مفهوم امپریالیستی بود که در امپراتوری ژاپن توسعه یافت و در بین جمعیت های آسیایی که از سال ۱۹۳۱ تا ۱۹۴۵ توسط این کشور اشغال شده بودند، رواج پیدا کرد. سپس در سراسر آسیا - اقیانوسیه گسترش یافت و اتحاد فرهنگی و اقتصادی را در شرق آسیا، جنوب شرق آسیا، جنوب آسیا و اقیانوسیه ارتقا داد. این سازمان همچنین قصد خود را برای ایجاد یک بلوک خودکفا از ملت های آسیا اعلام کرد که توسط ژاپنی ها هدایت می شد و از حاکمیت قدرت های جهان غرب آزاد بود. این ایده در یک برنامه رادیویی با عنوان «وضعیت بین المللی و موقعیت ژاپن» توسط وزیر امور خارجه ژاپن، هاچیرو آریتا در ۲۹ ژوئن ۱۹۴۰ ارائه شد.
...
[مشاهده متن کامل]

اجرای عمدی و عملی حوزه مشترک رونق آسیای شرقی بزرگ بسته به گروه و اداره دولتی درگیر بسیار متفاوت بود. برداشت نظریه پردازان سیاست، و همچنین اکثریت قریب به اتفاق جمعیت ژاپن به طور کلی، این ایده را راستای آزادی - استقلال و استقلال خود از استعمار امپریالیسم غرب در آسیا می دیدند. با این حال، در عمل، اغلب توسط نظامیان و ملی گرایان مورد استفاده قرار می گرفت، آنها این نظریه را وسیله سیاسی مؤثری برای تقویت موقعیت ژاپن و پیشبرد سلطه خود در آسیا می دیدند. رویکرد اخیر در یک سند سیاسی که توسط وزارت بهداشت، کار و رفاه، تحت عنوان بررسی سیاست جهانی با نژاد یاماتو به عنوان هسته منعکس شده است، که موقعیت مرکزی ژاپن را در حوزه رفاه مشترک آسیای شرقی بزرگ ترسیم کرده و ایده برتری ژاپن بر دیگر آسیایی ها را ارتقا داد.

حوزه رفاه مشترک اسیای شرقی بزرگ
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/حوزه_رفاه_مشترک_آسیای_شرقی_بزرگ

بپرس