حوزاء

لغت نامه دهخدا

حوزاء. [ ح َ ] ( ع اِ ) جنگی که لشکر بسیاری برای آن فراهم آید. ( اقرب الموارد ). جنگی که مردم را فراهم آورد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

حوزگار در زبان لکی یعنی ۱. خواستگار و خاطر خواه و طرفدار
و طالب کسی بودن

بپرس