حوراء

پری. حور. خیره.

خوبان بهشت: حوریان
ای شده همسر خوبان بهشت
آن چنان عارض و آنگه بر خشت
( لباب الاباب ص ۵۳٠ )

حورا/حوراء/ حورا. [ ح َ ] ( از ع ص ، اِ ) مخفف حوراء. مفرد حور : زن زیبای بهشتی، زنِ سفید پوستِ سیاه چشم و موی
لقب أم المؤمنین عائشه صدیقه همسر رسول خدا

کذَلِک وَ زَوَّجْنَهُم بحُور عِین ( 54 دخان )
اینچنینند بهشتیان ، و آنها را با حور العین تزویج می کنیم .
حور جمع حوراء و احور به کسی می گویند که سیاهی چشم او کاملا مشکی و سفیدی آن کاملا شفاف است ! .
( تفسیر نمونه ج : 21 ص : 213 )

دوشیزگان جنت ؛ کنایه از حوران بهشتی است. ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( برهان ) :
دوشیزگان جنت نظاره سوی مردی
کآبستن ظفر شد تیغ قضا جدالش.
خاقانی.

عروسان خلد
کنایه از حوریان بهشتی

بانوی بهشتی

زن چشم سیاه بهشتی

فاطمه حورا=فاطمه:جداکننده ازآتش دوزخ، حورا:فرشته ی بهشتی