حور رومی. [ ح َ رِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) درختی است که صمغ آن کاه رباباشد. برگ آنرا با سرکه بمصروع دهند شفا یابد. ( آنندراج ) ( برهان قاطع ). اکیروس و صمغه بالغ فی التسخین. ( کتاب مفردات قانون ابوعلی سینا، در رده حاء مهمله ). و در رده جیم همان کتاب از ابوعلی سینا آمده : جوزرومی ویسمی اکروس اکروفس. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
درختی است که صمغ آن کاه ربا باشد برگ آنرا با سرکه بمصروع دهند شفا یابد اکیروس و صمغه بالغ فی التسخین .
