حوذی

لغت نامه دهخدا

حوذی. [ ذی ی ] ( ع ص ) نیک راننده برانگیزنده بر رفتن. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

نیک راننده بر انگیزنده بر رفتن .

پیشنهاد کاربران

بپرس