حوث بوث. [ ح َ ث َ ب َ ث َ ] ( ع ص مرکب ، از اتباع ) حَیث َبَیث َ. حَیث ِبَیث ِ. حاث ِباث ِ. حَوثاًبَوثاً. پریشان و متفرق. گویند: ترکهم حوث الخ ؛ پریشان و متفرق کرد ایشان را. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
