( حوایة ) حوایة. [ ح َ ی َ ] ( ع مص ) حی. گرد کردن چیزی و فراگرفتن از هر سوی. ( منتهی الارب ). رجوع به حی شود. || مالک شدن و احراز کردن. ( اقرب الموارد ).
