حوالب

لغت نامه دهخدا

حوالب. [ ح َ ل ِ ] ( ع ص ) ج ِ حالب. ( منتهی الارب ). چشمه ها. ( ناظم الاطباء ).
- حوالب البئر ؛ منبعهای چاه. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ).
- حوالب العین ؛ منبعهای چشمه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). غده های منبع اشک. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).

پیشنهاد کاربران

بپرس