صرف الدهر. [ ص َ فُدْ دَ ] ( ع اِ مرکب ) حوادث و شدائد زمانه. ( منتهی الارب ) .
دواعی الدهر ؛ حوادث زمانه. گرفتاریهای روزگار. ( یادداشت مؤلف ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) .
بار زمان. [ رِ زَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از حوادث و جفاهای روزگار و زمانه باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) ( انجمن آرا ) . جفای روزگار و سختی روزگار. ( ناظم الاطباء ) . انقلاب زمان. بدبختی. ( دِمزن ) .
دختر روزگار. [ دُ ت َ رِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از حوادث روزگار. ( برهان ) . کنایه از حادثه و واقعه . ( آنندراج ) . کنایه از حوادث است . ( انجمن آرا ) . ریب المنون .
حادثه های روزگار
رویدادهای واقعی
گاو فتنه. [ وِ ف ِ ن َ / ن ِ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) حوادث روزگار :
شیر دندان نمود و پنجه گشاد
خویشتن گاو فتنه کرد سقیم.
( تاریخ بیهقی چ فیاض ص 381 ) .
شیر دندان نمود و پنجه گشاد
خویشتن گاو فتنه کرد سقیم.
( تاریخ بیهقی چ فیاض ص 381 ) .
حادثه های قبلی