حواءه

لغت نامه دهخدا

( حواءة ) حواءة. [ ح ُوْ وا ءَ ] ( ع اِ ) یکی حواء و آن گیاهی است که بزمین می چسبد. ( اقرب الموارد ). گیاهی است چسبنده بزمین. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به حواء شود.
- رجل حواءة ؛ مرد چسبنده به خانه خود که از خانه بیرون نیاید و این تشبیه است به گیاه حواء. ( اقرب الموارد ). مردم لازم گیرنده خانه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس