حنیر

لغت نامه دهخدا

حنیر. [ ح َ ] ( ع اِ ) حنائر. ج ِ حنیرة.( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به حنیرة شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس