حنکل

لغت نامه دهخدا

حنکل. [ ح َ ک َ ] ( ع ص ) حُناکِل. ناکس. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). لئیم. ( اقرب الموارد ). || کوتاه. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || درشت و سطبر. ( منتهی الارب ). درشت و ستبر. ( ناظم الاطباء ). مردی کوتاه و فرومایه. ( مهذب الاسماء ). ج ، حناکل. ( مهذب الاسماء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس