حنن

لغت نامه دهخدا

حنن. [ ح َ ن َ ] ( ع اِ ) کوکال. ( منتهی الارب ). گوگال. ( ناظم الاطباء ). جُعَل. ( اقرب الموارد ) ( محیط المحیط ).

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۱(بار)

پیشنهاد کاربران

بپرس