( حنمة ) حنمة. [ ح َ ن َ م َ ] ( ع اِ ) بومه. ( اقرب الموارد ) ( محیط المحیط ). و در بعض نسخ قاموس نومه آمده با نون و این غلط است. ج ِ حَنَم. ( از محیط المحیط ). مؤلف منتهی الارب و ناظم الاطباء و پاره ای دیگر از لغت نامه ها آنرا نومه گرفته و به خواب ترجمه کرده اند.
